rodospress.com

Τα βασικά σημεία από την ομιλία στη βουλή του Προέδρου της Κ.Ο. και Γραμματέα του ΜέΡΑ25 Γιάνη βαρουφάκη για τις συμφωνίες οριοθέτησης των ΑΟΖ Ελλάδας – Ιταλίας και Ελλάδας – Αιγύπτου.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜέΡΑ25 ΓΙΑ ΔΙΕΘΝΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΧΩΡΩΝ ΤΗΣ ΑΝ. ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ

Το ΜέΡΑ25 προτείνει:

Η ελληνική κυβέρνηση να συγκαλέσει στην Αθήνα Διεθνή Περιφερειακή Διάσκεψη όλων των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου.

• Μοναδικό θέμα συζήτησης η οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδων σε όλη την Αν. Μεσόγειο.
• Μοναδικός στόχος η σύγκληση σε κοινή καταγραφή των διαφωνιών ώστε να καταλήξουμε σε πολλαπλές, κοινώς συμφωνημένες, διμερείς οριοθετήσεις με δυνατότητα κοινής προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης με το αίτημα της συνεκδίκασης από κοινού, και κατά ζεύγη, των όποιων διαφορών.

Παράλληλα, το ΜέΡΑ25 καλεί κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση:

• Να ορίσουν επί χαρτών (όπως κάνει η Τουρκία, και όχι αφηρημένα ή σε γλώσσα νομική) ποιες θεωρεούν ότι πρέπει να είναι οι μέγιστες διεκδικήσεις της Ελλάδας
• Να δηλώσουν ευθαρσώς τί θεωρούν casus belli – δηλαδή τι πρέπει να κάνουν, και που ακριβώς, οι τουρκικές δυνάμεις πριν ο Πρωθυπουργός διατάξει τις ένοπλες μας δυνάμεις να χτυπήσουν πρώτες.

Χωρίς σαφώς προσδιορισμένες κόκκινες γραμμές διαπραγμάτευση είτε δεν γίνεται είτε οδηγεί στην συνθηκολόγηση του ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ.

Η Διεθνής Περιφερειακή Διάσκεψη όλων των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου:

• αποκλείει τους επιδιαιτητές
• ελαχιστοποιεί τις εντάσεις
• επιτρέπει τον διαχωρισμό ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας από τις υπόλοιπες ελληνοτουρκικές διαφορές (περιορίζοντας τη δυνατότητα της Άγκυρας να θέτει προβοκατόρικα διμερή θέματα)
• αναγκάζει την Άγκυρα είτε να αυτο-απομονωθεί (αρνούμενη να προσέλθει επειδή δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία) είτε να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία.

Γιατί το ΜέΡΑ25 καταψηφίζει αυτές τις συμφωνίες

Το ερώτημα σήμερα είναι κατά πόσον οι διμερείς συμφωνίες με Ιταλία και Αίγυπτο συμφέρουν την χώρα στη σημερινή συγκυρία – το κατά πόσον εντάσσονται σε μια συνολική στρατηγική, αντί να αποτελούν τακτικισμούς που, άνευ στρατηγικού σχεδιασμού, οδηγούν νομοτελειακά σε αυτογκόλ.

Καταψηφίζουμε επειδή η τακτική σας νομοτελειακά φέρνει διμερή διάλογο που θα σας οδηγήσει στην βέβαιη συνθηκολόγηση είτε μετά από θερμό επεισόδιο είτε χωρίς θερμό επεισόδιο – μια συνθηκολόγηση που θα ωφελήσει μόνο την ολιγαρχία-χωρίς-σύνορα εις βάρος της χώρας μας, εις βάρος όλων των λαών της Αν. Μεσογείου, εις βάρος ακόμα και της συντριπτικής πλειοψηφίας των ευρωπαίων πολιτών.

Δεδομένου ότι η πολυμερής διαπραγμάτευση είναι αναπόφευκτη, έχει μεγάλη σημασία να στοχεύσουμε από την αρχή στην πολυμερή διαπραγμάτευση – αντί να καταλήξουμε σε αυτή μετά από διμερείς διαπραγματεύσεις.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΦΤΑΡ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΑΣΚΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ

Την 17^η Ιανουαρίου, σε τούτη εδώ την αίθουσα, σας είχα πει αυτολεξεί τα εξής: «Αγκαλιάζοντας» τον πολέμαρχο Χάφταρ, θυμίζετε τους υπερπατριώτες που αγκάλιαζαν τον Κάρατζιτς τη δεκαετία του ‘90, πλήττοντας έτσι και την εικόνα της χώρας και την γεω-στρατηγική μας θέση… Σας κάλεσα να επανορθώσετε αμέσως… Κωφεύσατε τότε όπως κωφεύετε και σήμερα. Και είδαμε τα αποτελέσματα της ιλαροτραγωδίας με τον Χαφτάρ, τον αιμοσταγή loser που στηρίξατε… Αλήθεια κε Μητσοτάκη, θα ζητήσετε συγγνώμη από το Κοινοβούλιο που μας τον φέρατε σε αυτό το ιερό κτήριο με τιμές αρχηγού κράτους; Κι οι γάλλοι τον στήριξαν. Αλλά δεν τον δεξιώθηκαν στην Εθνοσυνέλευση ούτε στα Ηλύσια Πεδία. Μια συγγνώμη στην Βουλή των Ελλήνων την χρωστάτε κε Πρωθυπουργέ.

Η ΔΙΓΛΩΣΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Έχετε εγκλωβιστεί κ. Πρωθυπουργέ σε μια επικίνδυνη διγλωσσία – έναν διπλό κυβερνητικό λόγο. Άλλα λέτε στο εξωτερικό, άλλα στον ελληνικό λαό. Στο εξωτερικό εμφανίζεστε συναινετικοί. Προχωράτε σε μυστικές διαβουλεύσεις με την Τουρκία υπό την εποπτεία της Γερμανίας ενώ ο ελληνικός λαός πληροφορείται  για τις διαβουλεύσεις σας από τις δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων.

ΑΝΘΡΑΚΕΣ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΩΝ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΩΚΩΝ

Άνθρακας ο θησαυρός των πετρελαίων στην Αν. Μεσόγειο. Και να τα βρούμε με την Τουρκία, ούτε η τιμή ενός βαρελιού πετρελαίου δεν θα ρεύσει προς τα δημόσια ταμεία της χώρας. Πετρέλαια τέλος. Το κόστος εξόρυξης είναι πλέον απαγορευτικό. Το ίδιο ισχύει και με τον EastMed. Ξεχάστε τον. Δεν θα γίνει, όποια συμφωνία και να επιτευχθεί.

Αν είναι να φυλάξουμε Θερμοπύλες, ναι, να κάνουμε ΚΑΙ πόλεμο. Αλλά να στείλουμε τα παιδιά μας να πολεμήσουν για ανύπαρκτο θησαυρό στις θάλασσες και τους ουρανούς της Μεσογείου, υπέρ χρηματιστών που θησαυρίζουν πουλώντας παράγωγα, futures, αξιών που δεν θα προκύψουν, αυτό είναι ο ορισμός του εγκλήματος.

ΘΥΜΙΖΕΤΕ ΤΟΝ κ. ΤΣΙΠΡΑ ΠΡΙΝ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Σας κοιτώ κ. Μητσοτάκη και θυμάμαι τον κ. Τσίπρα λίγο πριν το Δημοψήφισμα του 2015. Είχε ήδη δεσμευτεί να συνθηκολογήσει, να υπογράψει, αλλά είχε ένα μεγάλο πρόβλημα: Τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ κι ένα μεγάλο μέρος του λαού που δεν επιθυμούσε την συνθηκολόγηση.

Έτσι κι εσείς σήμερα. Έχετε δεσμευτεί απέναντι στο Βερολίνο, αλλά έχετε κι εσείς ένα μεγάλο πρόβλημα: Τον κόσμο της Νέας Δημοκρατίας κι ένα μεγάλο μέρος του λαού που δεν δέχεται τις δεσμεύσεις σας.  

Το ΜέΡΑ25 απορρίπτει τόσο την ενδοτικότητά σας στις διεθνή ολιγαρχία-χωρίς-σύνορα όσο και τις επικίνδυνες εθνικιστές κραυγές που εύκολα μπορεί να οδηγήσουν σε αχρείαστο πόλεμο.

                                                                      ****************

Ολόκληρη η ομιλία στη βουλή του Προέδρου της Κ.Ο. και Γραμματέα του ΜέΡΑ25 Γιάνη Βαρουφάκη για τις συμφωνίες οριοθέτησης των ΑΟΖ Ελλάδας – Ιταλίας και Ελλάδας – Αιγύπτου

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, 

Το ΜέΡΑ25 θα καταψηφίσει την κύρωση των δύο συμφωνιών οριοθέτησης αποκλειστικών οικονομικών ζωνών με την Ιταλία και την Αίγυπτο. 

Όχι γιατί έχουν ατέλειες – όπως: 

• Το γεγονός ότι, αντίθετα με την ελληνο-ιταλική συμφωνία, η ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία δενπεριέχει πρόβλεψη προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης σε περίπτωση μελλοντικών διαφωνιών.

Ή 

• Η απουσία τόσο απότο προοίμιο όσο και από κάθε άρθρο της ελληνο-αιγυπτιακής συμφωνίας της οποιαδήποτε ρητής αναφοράς στον κανόνα της ίσης απόστασης-μέσης γραμμής με βάση τον οποίο συντελέσθηκε η οριοθέτηση 

Ή 

• Η ασάφεια ως προς ερώτημα αν η συμφωνίαοριοθέτησης ΑΟΖ με μια χώρα που έχει χωρικά ύδατα στα 12 μίλια, όπως η Αίγυπτος, την ώρα που η άλλη παραμένει στα 6, απαιτεί επαναδιαπραγμάτευση πριν επεκταθούν τα χωρικά ύδατα της άλλης, που σήμερα έχει χωρικά 6 μιλίων, στα 12 μίλια; 

Κανένα προϊόν διαπραγμάτευσης δεν είναι τέλειο, προφανώς. 

Ούτε καταψηφίζουμε επειδή οι συμφωνίες αυτές εμπεριέχουν υποχωρήσεις προς τη Ρώμη και το Κάιρο – π.χ. μειωμένη επήρεια μεγάλων νησιών, όπως η Κεφαλονιά – που, ενδεχομένως, ενισχύουν την διαπραγματευτική θέση της Άγκυρας. 

Μακρυά από το ΜέΡΑ25 ο εθνικιστικός μαξιμαλισμός. Η επίτευξη αμοιβαίως επωφελών συμφωνιών απαιτούν και υποχωρήσεις. 

Το ζητούμενο για το ΜέΡΑ25 είναι πως οι συμβιβασμοί, είτε με την τρόικα είτε με την Άγκυρα, να είναι αμοιβαίως επωφελείς, να ωφελήσουν δηλαδή την χώρα χωρίς να την καταστήσουν συμβιβασμένη, εξουδετερωμένη, κι εν τέλει ηττημένη 

Όχι, ο λόγος που καταψηφίζουμε είναι ότι απορρίπτουμε το σκεπτικό της κυβέρνησης, αλλά και της αντιπολίτευσης, που σας οδηγεί στην τακτική να επιδιώκετε «τακτοποίηση» των εθνικών μας θεμάτων μέσω ακολουθίας διμερών συμφωνιών. 

Η λογική σας, που δεν αμφισβητεί ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΚΙΝΑΛ, είναι η εξής: Πριν πάτε σε διμερή διάλογο με την Άγκυρα, να ενισχύσετε την διαπραγματευτική ισχύ της χώρας. 

Μας ζητάτε σήμερα να κυρώσουμε δύο διμερείς συμφωνίες ΑΟΖ επειδή κρίνετε πως, με αυτές τις συμφωνίες κυρωμένες, όταν θα βρεθείτε απέναντι με τον κ. Ερντογάν, η θέση της ελληνικής κυβέρνησης θα είναι ισχυρότερη.

Πλανάστε αγαπητοί συνάδελφοι. Το αντίθετο θα συμβεί: Τίποτα δεν ενισχύει περισσότερο την Άγκυρα, ιδίως σήμερα, από μια ακολουθία διμερών διαπραγματεύσεων που κλιμακώνονται με διμερή διαπραγμάτευση με την ελληνική κυβέρνηση. 

Κακά τα ψέματα κε Πρωθυπουργέ: Σας σέρνουν σε διμερή διαπραγμάτευση με επιδιαιτητή την κα Μέρκελ – και στο βάθος, σε περίπτωση εκτροπής, τον αμερικανικό παράγοντα. 

Έχετε ήδη συμφωνήσει κ. Μητσοτάκη σ’ έναν τέτοιο διάλογο με ατζέντα που θα υπαγορεύσει το Βερολίνο μετά από αγαστή συνεργασία με την Άγκυρα. 

Εμείς, το ΜέΡΑ25, δεν θα λέγαμε «όχι» σ’ έναν τέτοιο διάλογο αν θεωρούσαμε ότι θα ήταν αμοιβαίως επωφελής για τον ελληνικό και τον τουρκικό λαό. 

Δεν θα είχαμε πρόβλημα ούτε και με την διαμεσολάβηση της κας Μέρκελ αν δεν ήταν δεδομένη η προσήλωσή της όχι στα συμφέροντα των ευρωπαίων πολιτών αλλά στις επιδιώξεις συγκεκριμένων γερμανικών πολυεθνικών με επενδύσεις στην Τουρκία ή δίκτυο εξαγωγών προς την Τουρκία.

Πραγματικά περιμένετε να συναινέσει η κα Μέρκελ σε κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας για χάρη σας, όταν το γερμανικό μεγάλο κεφάλαιο έχει τέτοια διείσδυση στην τουρκική οικονομία; 

Καταψηφίζουμε, λοιπόν, επειδή η τακτική σας νομοτελειακά φέρνει διμερή διάλογο που σας οδηγήσει στην βέβαιη συνθηκολόγηση είτε μετά από θερμό επεισόδιο είτε χωρίς θερμό επεισόδιο – μια συνθηκολόγηση που θα ωφελήσει μόνο την ολιγαρχία-χωρίς-σύνορα εις βάρος της χώρας μας, εις βάρος όλων των λαών της Αν. Μεσογείου, εις βάρος ακόμα και της συντριπτικής πλειοψηφίας των ευρωπαίων πολιτών. 

Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης, λέτε και ξαναλέτε ότι η χώρα μας είχε κάθε νομικό δικαίωμα να συνάψει αυτές τις δύο συμφωνίες. Προφανώς. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Γιατί, παραδείγματος χάριν, δεν προχωρήσατε σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Κύπρο, αλλά το κάνετε με την Αίγυπτο; Δεν είχαμε νομικό δικαίωμα; Και βέβαια είχαμε. Δεν το κάνατε, και σωστά, επειδή θα ήταν στρατηγικό λάθος. 

Εκείνο, λοιπόν, που αμφισβητεί το ΜέΡΑ25 είναι το κατά πόσον οι διμερείς συμφωνίες με Ιταλία και Αίγυπτο μας συμφέρουν στη σημερινή συγκυρία – το κατά πόσον εντάσσονται σε μια συνολική στρατηγική, αντί να αποτελούν τακτικισμούς που, άνευ στρατηγικού σχεδιασμού, οδηγούν νομοτελειακά σε αυτογκόλ. 

Η τουρκική διπλωματία κοιτά μπροστά 3 ή 4 κινήσεις. Οι δικές σας κυβερνήσεις, κυρίες και κύριοι της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, μένουν κολλημένες στην επόμενη, άντε και στην μεθεπόμενη, κίνησή της. 

Μια σύντομη αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν το επιβεβαιώνει: 

Κάποιοι είχατε την φαεινή ιδέα να προωθηθούν τα εθνικά συμφέροντα μέσω συμφωνίας με το Ισραήλ, και στην μέση την Λευκωσία, για εξορύξεις από την Κρήτη μέχρι την Χάιφα, με τον Eastmed κοκ. Πλούτος και Ισχύς. 

Από την μια, πετρέλαια και φυσικά αέρια θα γεμίσουν τα άδεια ταμεία. 

Και, από την άλλη, η «στήριξη» από Exxon-Trump-6ο Στόλο, μαζί με την περιφερειακή δύναμη που είναι το Ισραήλ, θα δημιουργούσαν «ερείσματα» για την χώρα μεταξύ των ισχυρών. 

Ούτε σκέψη βέβαια για την επόμενη κίνηση της Άγκυρας. Καμία συνειδητοποίηση ότι σας κοιτούσε ο Ερντογάν κι έτριβε τα χέρια του βλέποντας το στρατηγικό δωράκι που του κάνατε. 

Γνωρίζει βλέπετε η Άγκυρα ότι Πλούτος δεν υπάρχει. Ότι άνθρακας ο θησαυρός των ορυκτών καυσίμων. Θέλετε απόδειξη;

Ακούσατε τις προάλλες για τα σημαντικά ευρήματα υδρογονανθράκων στη Μαύρη Θάλασσα σε περιοχές που αναμφισβήτητα εμπίπτουν στην Τουρκική κυριαρχία. Αν ο Ερντογάν παίρνει ρίσκα στη Μεσόγειο επειδή έτσι ελπίζει να λύσει το ενεργειακό του πρόβλημα, θα περίμενε κανείς τα ευρήματα στη Μαύρη Θάλασσα να μειώσουν τις κινήσεις του στη Μεσόγειο. Κάτι που δεν έγινε. Και δεν έγινε επειδή ο Ερντογάν δεν ενδιαφέρεται για τους υδρογονάνθρακες. 

Άλλο τον ενδιαφέρει: Να σας σύρει σε διμερή διαπραγμάτευση και, παράλληλα, να μετατρέψει την Τουρκία από περιφερειακή δύναμη, που ήδη είναι, στην μοναδική έκφραση του Πολιτικού Σουνιτικού Ισλάμ από την Βοσνία και το Κόσοβο ως την Υεμένη και την Ινδονησία, αν μπορεί – ιδίως μετά την ανατροπή των Αδελφών Μουσουλμάνων στην Αίγυπτο από τον σύμμαχό σας, τον δικτάτορα Σίσσι. 

Γνωρίζει ακόμα η Άγκυρα και κάτι άλλο: Ότι η συμμαχία σας με Ισραήλ-Exxon-Σίσσι-Μακρόν-Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα και Σια δεν θα ενισχύσει την χώρα μας – ότι μόνο εκείνον ενισχύει, τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας όσο και στην ευρύτερη περιοχή. Κοιτάξτε πόσο έξυπνα χρησιμοποίησε προς αυτή την κατεύθυνση την συμμαχία σας με Ισραήλ-Exxon-Σίσσι-Μακρόν-Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα και Σια. 

Ξεκίνησε με διάγγελμα στον κατατρεγμένο και καταδυναστευόμενο τουρκικό λαό λέγοντας: Πάνε να μας περικυκλώσουν, τους είπε, με τρυπάνια από την Κρήτη έως την Χάιφα, εκμεταλλευόμενοι όλη τη θαλάσσια περιοχή κάτω από την κοιλιά της Τουρκίας και εγκλωβίζοντάς μας στη στεριά. 

Τρυπάνια αυτοί; Τρυπάνια κι εμείς από την Αττάλεια μέχρι την Τρίπολη. 

Με αυτό το εθνικιστικό ξέσπασμα, το οποίο όμως οι εξαγγελίες για τα «δικά» μας τρυπάνια κατέστησαν αξιόπιστο, θεμελίωσε την συναίνεση για την Λιβυκή του εκστρατεία και σταθεροποίησε το τρεμάμενο καθεστώς του. 

Θα ρωτήσετε, εύλογα: Αν δεν είχε προϋπάρξει η συμμαχία σας με Ισραήλ-Exxon-Σίσσι-Μακρόν-Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα και Σια, ο Ερντογάν δεν θα προχωρούσε στην Λιβυκή του περιπέτεια; 

Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει θετικά ή αρνητικά. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι, αν δεν χαριεντιζόσασταν εσείς κι εσείς με τον Νετανιάχου, εξαγγέλλοντας εξορύξεις σε όλο το πλάτος της Αν Μεσογείου, θα ήταν πολύ δυσκολότερο για τον Ερντογάν να δημιουργήσει εντός της Τουρκίας και του Μουσουλμανικού κόσμου τη συναίνεση που τόσο εύκολα δημιούργησε λόγω της δικής σας συμμαχία σας με Ισραήλ-Exxon-Σίσσι-Μακρόν-Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα και Σια.

Κάπως έτσι κίνησε για τη Λιβύη ο Τούρκος Πρόεδρος, με στόχο τριπλό: 

• ΑΟΖ με την Τρίπολη, με την οποία να αψηφήσει την συμμαχία σας με Ισραήλ και Αίγυπτο
• προβολή ηγεμονικής εξουσίας στον αραβικό κόσμο - και, πιο σημαντικό,
• να σας εξωθήσει στο επόμενό σας λάθος.

Κι εσείς κ. Μητσοτάκη δεν αργήσατε να πέσετε στην παγίδα του. 

Χωρίς σχέδιο, και πάλι χωρίς να σκεφτείτε την επόμενη κίνησή σας, αγκαλιάσατε τον πολέμαρχο Χαφτάρ – στην βάση της σαθρής λογικής ότι ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου. 

Σε τούτη εδώ την αίθουσα, την 17η Ιανουαρίου, σας είχα πει τα εξής: 

«Αγκαλιάζοντας» τον πολέμαρχο Χάφταρ, θυμίζετε τους υπερπατριώτες που αγκάλιαζαν τον Κάρατζιτς τη δεκαετία του ‘90, πλήττοντας έτσι και την εικόνα της χώρας και την γεω-στρατηγική μας θέση. 

Η ανίερη συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ-Exxon-Total, σας είπα, ενίσχυσε τον Ερντογάν δίνοντάς του στο εσωτερικό της χώρας και στη Μέση Ανατολή το άλλοθι να μεταφέρει το πεδίο σύγκρουσης στη Λιβύη με τη συμφωνία με την αδύναμη κυβέρνηση της Τρίπολης.

Σας κάλεσα να επανορθώσετε αμέσως. Να πάψετε να ονειρεύεστε άπιαστα μεγαλεία και ανύπαρκτα πλούτη από υδρογονάνθρακες αγκαλιά με Νετανιάχου-Σίσι-Τραμπ και… Χαφτάρ. 

Να καταστήσουμε την Ελλάδα κέντρο βάρους ενός διεθνούς περιφερειακού δικτύου ανανεώσιμης ενέργειας που θα αγκαλιάζει όλη τη Μεσόγειο και μας δίνει πραγματικές δυνατότητες να παίξουμε ειρηνευτικό ρόλο και να περιθωριοποιήσουμε εκείνους που επιβουλεύονται την ειρήνη και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. 

Κωφεύσατε τότε όπως κωφεύετε και σήμερα. Και είδαμε τα αποτελέσματα της ιλαροτραγωδίας με τον Χαφτάρ, τον αιμοσταγή loser που στηρίξατε. 

Όχι μόνο οι ισλαμιστές μισθοφόροι του Ερντογάν τον εξευτέλισαν στα πεδία της μάχης, αλλά δεδομένου ότι είχε την υποστήριξη και του Πούτιν, με αυτή του τη στρατιωτική νίκη επί του Χαφτάρ η Ερντογάν έγινε χρησιμότατος για τις Ηνωμένες Πολιτείες που, στο πρόσωπο του Τούρκου Προέδρου, βρήκαν έναν χωροφύλακα ικανό να περιορίζει την Ρωσία σε χώρες όπως η Λιβύη και η Συρία – καλύπτοντας τα νώτα μιας Αμερικής που επιλέγει να αποχωρεί σταδιακά από την περιοχή. 

Σας είχα προειδοποιήσει για εκείνο το φιάσκο με τον Χαφτάρ κε Πρωθυπουργέ. 

Αλήθεια κε Μητσοτάκη, θα ζητήσετε συγγνώμη από το Κοινοβούλιο που μας τον φέρατε σε αυτό το ιερό κτήριο με τιμές αρχηγού κράτους; Κι οι γάλλοι τον στήριξαν. Αλλά δεν τον δεξιώθηκαν στην Εθνοσυνέλευση ούτε στα Ηλύσια Πεδία. Μια συγγνώμη στην Βουλή των Ελλήνων την χρωστάτε κε Πρωθυπουργέ. 

Κι όταν ο Χαφτάρ δεν σας «έκατσε», στραφήκατε στον έτερο ηττημένο της Λιβύης, τον κ. Μακρόν. Έτσι, χωρίς στρατηγικό πλάνο. Λόγω ανάγκης ξαναθυμηθήκατε το Ελλάς-Γαλλία Συμμαχία που φάνηκε να κολλά στη δύσκολή στιγμή. Λες και η Γαλλία αποτελεί σοβαρή δύναμη στην Αν. Μεσόγειο. 

Και παράλληλα έτρεχε ο κ. Δένδιας στην Αίγυπτο να βρει κάποια από τα ερείσματα που είχαν γίνει σκόνη. Και μπήκατε στη διαδικασία που κορυφώνεται σήμερα να κυρώσετε διμερείς συμφωνίες για ΑΟΖ με την Ιταλία και την Αίγυπτο ελπίζοντας, ιδρωμένοι και καταϊδρωμένοι, να επανακτήσετε κάποια πρωτοβουλία κινήσεων – παρά την παντελή έλλειψη στρατηγικής σκέψης. 

Στο μεταξύ, η Άγκυρα εφάρμοζε το μακρόπνοο στρατηγικό της σχέδιο – που εσείς δεν έχετε. Έβγαλαν το Oruc Reis στη Μεσόγειο σε περιοχή κοντά αλλά εκτός της ΑΟΖ που συμφωνήθηκε πρόσφατα με την Αίγυπτο και στο απώτατο όριο της υφαλοκρηπίδας που θα κατοχύρωνε το Δικαστήριο της Χάγης στην Ελλάδα ακόμα κι αν αποδεχόταν εκατό τοις εκατό τα ελληνικά επιχειρήματα. 

Και τότε ήρθε η μέγιστη στρατηγική σας ήττα: 

Από τη μία, σέρνεστε σε διμερή διάλογο υπό την κα Μέρκελ, όχι υπό τον κ. Μακρόν – μια διαφορά με σημασία αν δείτε τα γερμανικά μεγαλοεπιχειρηματικά συμφέροντα (συμπεριλαμβανομένων των πωλήσεων όπλων στη Τουρκία), αλλά και την εξάρτηση των δύο μεγάλων γερμανικών κομμάτων από μεγάλο εκλογικό σώμα τουρκικής καταγωγής στη Γερμανία που επηρεάζεται προσωπικά από τον Τούρκο Πρόεδρο. 

Όπως είπα προηγουμένως, έχετε ήδη αποδεχθεί, ως αποτέλεσμα της στρατηγικής σας ήττας, την ατζέντα Μέρκελ η οποία όμως δύσκολα θα φέρει την οποιαδήποτε συμφωνία – ενώ πολύ πιο εύκολα θα εντείνει τις εντάσεις στο Αιγαίο μετά από ένα διπλωματικό ναυάγιο. 

Και σαν να μην έφτανε αυτό, έχετε εγκλωβιστεί κ. Πρωθυπουργέ σε μια επικίνδυνη διγλωσσία – έναν διπλό κυβερνητικό λόγο που άλλα λέει στο εξωτερικό άλλα στο εσωτερικό. 

Στο εξωτερικό εμφανίζεστε συναινετικοί. Προχωράτε σε μυστικές διαβουλεύσεις με την Τουρκία υπό την εποπτεία της Γερμανίας ενώ ο ελληνικός λαός πληροφορείται  για τις διαβουλεύσεις σας από τις δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων. 

Από την άλλη, στο εσωτερικό θωπεύετε το ακροδεξιό σας ακροατήριο, εντός και εκτός της Νέας Δημοκρατίας, προσπαθώντας με την «επακούμβηση» να διαμορφώσετε προφίλ σκληρής κυβέρνησης στα ελληνο-τουρκικά. 

Αυτή η διγλωσσία προκαλεί σύγχυση στον ελληνικό λαό, υπονομεύει τη διαμόρφωση λαϊκής ομοψυχίας και, ως εκ τούτου, υπονομεύει την διαπραγματευτική σας θέση. 

Ακόμα χειρότερα, καλλιεργώντας μαξιμαλιστικές θέσεις στο εσωτερικό, εγκλωβίζεστε. Ενώ ετοιμάζεστε για διμερή διαπραγμάτευση υπό την κα Μέρκελ στην οποία θα είστε ο ανίσχυρος εταίρος, πείθετε σιγά-σιγά την ελληνική κοινή γνώμη ότι το μέγιστο που ζητάτε είναι όχι μόνο δίκαιο αλλά και αδιαπραγμάτευτο! 

Άρα, είτε θα αναγκαστείτε να αποχωρήσετε από το διάλογο είτε να κάνετε συμβιβασμούς που, ακόμα κι αν είναι θεμιτοί, θα προκαλέσουν την οργή των δικών σας ανθρώπων. 

Θα πει κανείς ό,τι ο γέγονε γέγονε. Ότι ακόμα και σωστή να είναι η ανάλυση του ΜέΡΑ25 για την έλλειψη σοβαρής στρατηγικής της ελληνικής πλευράς, το ερώτημα είναι τί κάνουμε από εδώ κι εμπρός. Σωστά. 

Ας δούμε λοιπόν όσο πιο ψύχραιμα μπορούμε τις δύο συμφωνίες, με Ιταλία και Αίγυπτο, που μας φέρατε προς ψήφιση σήμερα. Μπορούν να ενταχθούν αυτές οι διμερείς συμφωνίες σε μια βέλτιστη για την χώρα στρατηγική σήμερα; 

Ένα είναι σίγουρο. Είτε κυρώσουμε είτε όχι αυτές τις δύο συμφωνίες με την Ιταλία και την Αίγυπτο, κάποια στιγμή θα αναγκαστούμε σε πολυμερή διαπραγμάτευση που θα περιλαμβάνει τουλάχιστον την Λιβύη και την Τουρκία. Ο λόγος είναι απλός: 

Μέρος της κυβερνητικής επιδίωξης ήταν, και παραμένει, η ελληνο-αιγυπτιακή ΑΟΖ να υπερκαλύπτει την τουρκο-λιβυκή ΑΟΖ – έτσι ώστε στο νομικό πρόταγμα της Άγκυρας να αντιπαρατεθεί το δικό μας και, κάποια στιγμή, «να τα βρούμε». Η ιδέα της επιβολής της ελληνο-αιγυπτιακής ΑΟΖ επί της Τουρκίας με τα όπλα είναι ανήκουστη και ανεδαφική. Άρα, κάποια στιγμή θα πρέπει, έτσι κι αλλιώς, να καταλήξουμε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. 

Όμως στο Δικαστήριο της Χάγης δεν δικαιούμαστε να πάμε μόνοι μας απαιτώντας να καταργήσει την τουρκο-λιβυκή ΑΟΖ υπέρ της ελληνο-αιγυπτιακής. Ούτε μπορεί κανείς να σύρει στη Χάγη κράτος χωρίς την συναίνεσή του. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δεν είναι, ουσιαστικά, δικαστήριο αλλά μια υπηρεσία διαιτησίας που πασχίζει να μοιράσει τις σαφώς καταγεγραμμένες διαφορές κρατών που επιλέγουν να προσφύγουν σε αυτό.   

Άρα, στην καλύτερη περίπτωση, θα καταλήξουμε Ελλάδα, Τουρκία, Αίγυπτος, Λιβύη, ίσως κι άλλα κράτη, στην Χάγη όπου, αφού έχουμε καταγράψει τις διαφορετικές μας διεκδικήσεις και προτάσεις, το «Δικαστήριο» θα μοιράσει τη διαφορά. 

Δεδομένου ότι η πολυμερής διαπραγμάτευση είναι αναπόφευκτη, έχει μεγάλη σημασία να στοχεύσουμε από την αρχή στην πολυμερή διαπραγμάτευση – αντί να καταλήξουμε σε αυτή μετά από διμερείς διαπραγματεύσεις. 

Γιατί; Επειδή σε μια πολυμερή διαπραγμάτευση όλων των χωρών της Αν. Μεσογείου με μοναδικό θέμα ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδες, η Άγκυρα δεν θα μπορεί να εκβιάσει την Αθήνα θέτοντας στο τραπέζι άσχετα και προβοκατόρικα θέματα – όπως ζήτημα Θράκης, τραβηγμένα επιχειρήματα περί γκρίζων ζωνών κλπ. 

Βοηθά σε αυτή την κατεύθυνση ή βλάπτει η πρότερη σύναψη διμερών συμφωνιών, π.χ. με Ιταλία και Αίγυπτο; Το ΜέΡΑ25 κρίνει ότι, σαφώς, βλάπτει. 

Πρώτον, επί του πρακτέου είναι άκυρες καθώς θα πρέπει να ξαναμπούν – π.χ. η ελληνο-αιγυπτιακή – στο τραπέζι της πολυμερούς διαπραγμάτευσης και, πιθανότατα, να πάνε και στην Χάγη. 

Δεύτερον, πέραν του ότι είναι άκυρες, βλάπτουν την προσπάθεια να αποτρέψουμε την πίεση των Μεγάλων Δυνάμεων για διμερή διάλογο με την Τουρκία με ατζέντα που εκπορεύεται από τις δικές πολυεθνικές και τις εσωτερικές τους αντιφάσεις: Όταν από μόνη της η ελληνική πλευρά συνάπτει διμερείς συμφωνίες, πως μπορούμε να αρνηθούμε επί της αρχής τον διμερή διάλογο με την Άγκυρα στο οποίο μας σπρώχνουν Βερολίνο και Ουάσιγκτον; 

Αυτό λοιπόν είναι, για το ΜέΡΑ25, το μόνο λογικό συμπέρασμα: 

Έχουμε εθνική υποχρέωση να αντισταθούμε ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ στη διμερή διαπραγμάτευση και, αντ’ αυτής, να εμείνουμε στην ΠΟΛΥΜΕΡΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ που και είναι αναπόφευκτη και αποτελεί την καλύτερη προστασία από το bullying που σχεδιάζει η Άγκυρα εγείροντας γκρίζες ζώνες, Σαρία στη Θράκη, απαιτήσεις αποστρατιωτικοποίησης της Δωδεκανήσου κοκ. 

Πριν επαναλάβω την πάγια πρόταση του ΜέΡΑ25 για σύγκληση Διεθνούς Περιφερειακής Συνδιάσκεψης όλων των χωρών της Αν. Μεσογείου, λίγα λόγια για την γεωστρατηγική σημασία του πράσινου αναπτυξιακού σχεδίου για την Ελλάδα αλλά και του δικτύου ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που προτείνουμε για την ευρύτερη περιοχή. 

Ένα χρόνο τώρα σας λέμε ξανά και ξανά: Άνθρακας ο θησαυρός των πετρελαίων στην Αν. Μεσόγειο.

Και να τα βρούμε με την Τουρκία, ούτε η τιμή ενός βαρελιού πετρελαίου δεν θα ρεύσει προς τα δημόσια ταμεία της χώρας. Πετρέλαια τέλος. Το κόστος εξόρυξης είναι πλέον απαγορευτικό. Το ίδιο ισχύει και με τον EastMed. Ξεχάστε τον. Δεν θα γίνει, όποια συμφωνία και να επιτευχθεί. 

Από τη μία, το κόστος είναι δυσθεώρητο σε σχέση με τις προσόδους. Από την άλλη, οι Ηνωμένες Πολιτείες, είτε με Τραμπ είτε με Μπάιντεν έχουν κάνει στρατηγική επιλογή την προώθηση του υγροποιημένου shale gas το οποίο θα εξάγουν από το Τέξας στην Αλεξανδρούπολη, στην Αττάλεια, στο Μπουργκάς – ανταγωνιζόμενοι τα αέρια της Γκαζπρομ και του Πούτιν γενικότερα. 

Αν είναι να φυλάξουμε Θερμοπύλες, ναι, να κάνουμε πόλεμο. Αλλά να στείλουμε τα παιδιά μας να πολεμήσουν για ανύπαρκτο θησαυρό στις θάλασσες και τους ουρανούς της Μεσογείου, υπέρ χρηματιστών που θησαυρίζουν πουλώντας παράγωγα, futures, αξιών που δεν θα προκύψουν, αυτό είναι ο ορισμός του εγκλήματος. 

Το ΜέΡΑ25 είναι το μόνο κόμμα σε αυτό το Κοινοβούλιο που, από την πρώτη στιγμή, λέει πως οι υδρογονάνθρακες πρέπει να μείνουν στα έγκατα της γης και πως η Μεσόγειος δεν πρέπει να γίνει ούτε πεδίο πολέμου ούτε να πέσει θύμα συνεκμετάλλευσης – αλλά να γίνει θάλασσα ειρήνης, συνεργασίας, κι ενός κοινού δίκτυου ανανεώσιμης ενέργειας που να συνδέει την ΕΕ με την Μέση Ανατολή. 

Όταν τα λέμε αυτά, βλέπω πολλούς από εσάς να μας κοιτάτε με μάτια κουρασμένα – να σκέπτεστε «νάτοι πάλι οι χίπιδες οικολόγοι του ΜέΡΑ25 με το κόλλημα με τις ΑΠΕ». Ξανασκεφτείτε το συνάδελφοι. 

Διαβάστε τον λόγο του Joe Biden όταν πριν μερικές μέρες αποδέχθηκε την υποψηφιότητα του Δημοκρατικού Κόμματος. Αν τον διαβάσετε προσεκτικά θα δείτε ότι αποτελεί μανιφέστο με το οποίο κηρύσσει εμπορικό πόλεμο με την Κίνα που στόχο έχει την ηγεμονία στις πράσινες τεχνολογίες. 

Το μέλλον των γεωστρατηγικών συγκρούσεων δεν θα είναι τα πετρέλαια και οι αγωγοί αλλά οι ΑΠΕ, οι τεχνολογίες των μπαταριών, και οι δασμοί σε εισαγωγές που θα νομιμοποιούνται στη βάση της χρήσης ανανεώσιμης ενέργειας στην παραγωγή των αγαθών. Ξέρετε τί σημαίνει πατριωτισμός σήμερα; Αντί να πουλάτε το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης με στόχο την παράδοση του στις εισαγωγές LNG από το Τέξας σε καθεστώς στο Αιγαίο που θα σας επιβάλουν Ουάσιγκτον και Βερολίνο, να εκπονήσουμε σχέδιο δημιουργίας της πρώτης μεγάλης μονάδας παραγωγής υδρογόνου, από ηλεκτρισμό που θα παράγουν πλωτές θαλάσσιες ανεμογεννήτριες στα ανοικτά της Ανατολικής Μεσογείου – μετά από πολυμερή συμφωνία με όλες τις χώρες της περιοχής μέρος της οποίας θα είναι η συμπαραγωγή των ανεμογεννητριών ώστε να μην εξαρτόμαστε από εισαγόμενες από την Κίνα και την Γερμανία ΑΠΕ. 

Σημειώστε το αυτό: Πολύ σύντομα το υδρογόνο θα είναι για τα εμπορικά πλοία ότι οι μπαταρίες για τα αυτοκίνητα – η κινητήρια τους δύναμη. Η Ελλάδα θα μείνει εκτός και αυτού του νυμφώνος; 

Πριν, λοιπόν, μας χαρακτηρίσετε αιθεροβάμονες, σκεφτείτε: Θέλετε να είστε υπεύθυνοι που η Ελλάδα και θα χάσει το τραίνο της επόμενης τεχνολογικής επανάστασης και θα απειλείται με θερμά επεισόδια για ορυκτά καύσιμα χωρίς οικονομική αξία; 

Αναλάβετε τις ευθύνες σας απέναντι στο μέλλον. 

Η πρόταση του ΜέΡΑ25 είναι σαφής. 

Υποστηρίζουμε εξ αρχής και με συνέπεια πως η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να συγκαλέσει Διεθνή Περιφερειακή Διάσκεψη όλων των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου. 

Η Διάσκεψη θα έχει μοναδικό θέμα συζήτησης την οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδων σε όλη την Αν. Μεσόγειο και μοναδικό στόχο την σύγκληση σε κοινή καταγραφή των διαφωνιών ώστε να καταλήξουμε σε πολλαπλές κοινώς συμφωνημένες διμερείς οριοθετήσεις με δυνατότητα κοινής προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης με το αίτημα της συνεκδίκασης από κοινού, και κατά ζεύγη, των όποιων διαφορών. 

Μια τέτοια Διάσκεψη αποκλείει τους επιδιαιτητές, ελαχιστοποιεί τις εντάσεις, επιτρέπει τον διαχωρισμό ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας από τις υπόλοιπες ελληνοτουρκικές διαφορές, και, παράλληλα, αναγκάζει την Άγκυρα είτε να αυτο-απομονωθεί (αρνούμενη να προσέλθει επειδή δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία) είτε να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία. 

Στο μεταξύ, όσο προετοιμάζεται η Διεθνής Περιφερειακή Διάσκεψη, το ΜέΡΑ25 καλεί κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση να δηλώσουν σαφώς δύο πράγματα: 

Πρώτον, να ορίσετε επί χαρτών (όπως κάνει η Τουρκία, και όχι αφηρημένα ή σε γλώσσα νομική) ποιες θεωρούν ότι πρέπει να είναι οι μέγιστες διεκδικήσεις μας. 

Δεύτερον, να δηλώσετε ευθαρσώς τί θεωρείτε casus belli – δηλαδή τι πρέπει να κάνουν, και που ακριβώς, οι οι τουρκικές δυνάμεις πριν η κυβέρνηση διατάξει τις ένοπλες μας δυνάμεις να χτυπήσουν πρώτες. 

Ναι, κ. Μητσοτάκη. Ναι, κ. Τσίπρα. Να μας πείτε ποιες θεωρείτε κόκκινες γραμμές και ποιες πράξεις εντός τους επιβάλουν πρώτο χτύπημα. Είναι τα 6 μίλια; Τα 10; Τα 12; Θα χτυπήσετε πλοίο που κάνει έρευνες ή πρέπει να βγάλει και τρυπάνι;

Είναι καθήκον σας ως κυβερνώντες, νυν ή πρόσφατοι, να ενημερώσετε τον ελληνικό λαό.

Είναι καθήκον σας ακόμα να προειδοποιήσετε την διεθνή κοινή γνώμη. 

Ή μήπως δεν έχετε κόκκινες γραμμές, όπως δεν είχατε στις διαπραγματεύσεις σας με την τρόικα, καταλήγοντας στο μόνιμο, εμετικό ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ. 

Πείτε μας. Σας ακούμε. 

Κε Πρωθυπουργέ, 

Με τις δύο συμφωνίες που φέρατε σήμερα στο Κοινοβούλιο, και με την βοήθεια των δουλικών προς εσάς Μέσω Μαζικής Προπαγάνδας, κερδίζετε πόντους στο εγχώριο παιχνίδι προπαγάνδας. 

Όμως, με αυτές τις συμφωνίες, δυστυχώς, αποδυναμώνετε την διαπραγματευτική θέση της κυβέρνησής σας απέναντι στην Άγκυρα. 

Όσο για εσάς της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, τί στάση είναι αυτή; Τί σημαίνει «παρών»; Δεν καταλαβαίνετε ότι αποχή σε μια τέτοια ψηφοφορία αποτελεί λιποταξία; Βέβαια, κατανοώ το αδιέξοδό σας. 

Έχοντας ασπαστεί την ίδια προσέγγιση της διμερούς διαπραγμάτευσης αν ήσασταν κυβέρνηση θα κάνατε ότι κι η σημερινή συμπολίτευση.

Η μόνη διαφωνία στο εσωτερικό σας είναι μεταξύ εκείνων που πιστεύετε ότι έπρεπε να συμπορευτείτε πιο εμφανώς με τον κ. Μητσοτάκη και του κ. Τσίπρα που σκέφτεται: Στην αντιπολίτευση είμαι, ας πετάξω κι ένα «Βυθίσατε το Χόρα» - λες και είμαστε στη δεκαετία του 70 με μια ισχυρή ακόμα ΕΣΣΔ να κρατά τις ισορροπίες στην περιοχή. Έτσι τα βρήκατε μεταξύ σας επιλέγοντας το προσβλητικό προς την συγκυρία «Παρών». 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, 

Η στάση της κυβέρνησης, της αξιωματικής αντιπολίτευσης και των Μέσων Μαζικής Προπαγάνδας φέρνει την χώρα σε δύσκολη θέση. 

Η διγλωσσία σας στρώνει τον δρόμο προς μια αποτυχημένη διαπραγμάτευση με την Άγκυρα, ίσως μετά από θερμό επεισόδιο. 

Οι εθνικιστικοί αλαλαγμοί της ακροδεξιάς σας προετοιμάζουν το έδαφος για μία κατά κράτος υποχώρηση υπό την πίεση των Μεγάλων Δυνάμεων. 

Αυτό είναι το αντίτιμο της διγλωσσίας σας – του εθνικιστικού λόγου σας εντός και της τακτικής «υποδειγματικών κρατούμενων» στο Βερολίνο, στις Βρυξέλλες και στην Ουάσιγκτον. 

Έτσι όμως δεν γίνεται πάντοτε; Ο εθνικισμός πάντα προετοίμαζε το έδαφος για το ενδοτισμό την ώρα που οι Μεγάλες Δυνάμεις εργάζονταν φιλότιμα εναντίον των λαών της περιοχής. 

Σας κοιτώ κ. Μητσοτάκη και θυμάμαι τον κ. Τσίπρα λίγο πριν το Δημοψήφισμα του 2015. Είχε ήδη δεσμευτεί να συνθηκολογήσει, να υπογράψει, αλλά είχε ένα μεγάλο πρόβλημα: Τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ κι ένα μεγάλο μέρος του λαού που δεν επιθυμούσε την συνθηκολόγηση.

Έτσι κι εσείς σήμερα. Κρίνω ότι έχει δεσμευτεί, αλλά έχετε κι εσείς ένα μεγάλο πρόβλημα: Τον κόσμο της Νέας Δημοκρατίας κι ένα μεγάλο μέρος του λαού που δεν δέχεται τις δεσμεύσεις σας.   

Το ΜέΡΑ25 απορρίπτει τόσο την ενδοτικότητά σας στις διεθνή ολιγαρχία-χωρίς-σύνορα όσο και τις επικίνδυνες εθνικιστές κραυγές που εύκολα μπορεί να οδηγήσουν σε αχρείαστο πόλεμο. 

Ως πατριώτες, αν χρειαστεί, θα πολεμήσουμε. 

Επιλέγουμε όμως προσεκτικά τις Θερμοπύλες μας, απορρίπτοντας τις εθνικιστικές κραυγές που (η Ιστορία μας δίδαξε) είναι ο προπομπός της ενδοτικότητας. 

Η διεθνής περιφερειακή συνδιάσκεψη που το ΜέΡΑ25 προτείνει είναι η βέλτιστη άμυνα και η μόνη ευκαιρία για έντιμη ειρήνη στην περιοχή. Δεν είναι όμως η προτίμηση των Μεγάλων Δυνάμεων στις οποίες τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση έχετε δώσει γην και ύδωρ. 

Τονίζουμε ότι ο ελληνικός κι ο τουρκικός λαός μόνο να χάσουμε έχουμε τόσο από τον Πόλεμο όσο και από την Συνεκμετάλλευση που απαιτούν οι ολιγάρχες και οι πετρελαϊκές πολυεθνικές. Παράλληλα, δεν θεωρούμε διεθνισμό την συνθηκολόγηση στις εθνικιστικές απαιτήσεις ενός Ερντογάν. 

Ποτέ δεν θα διαπραγματευτούμε από φόβο. Αλλά, παράλληλα, δεν θα φοβηθούμε να διαπραγματευτούμε. Γνωρίζουμε ότι βέλτιστη λύση είναι η ειρηνική διευθέτηση των διαφορών με τις χώρες της ευρύτερης περιοχής μέσω ακηδεμόνευτου, πολυμερούς διαλόγου. 

Για αυτό εναντιωνόμαστε σε διμερείς διαπραγματεύσεις υπό την επιδιαιτησία «Μεγάλων Δυνάμεων» που στόχο έχουν μια συμφωνία υπέρ των ολιγαρχών, των εμπόρων όπλων και των πετρελαϊκών πολυεθνικών. 

Για αυτό καταψηφίζουμε σήμερα τις δύο συμφωνίες με Ιταλία και Αίγυπτο που δεν χωράνε σε μια αποτελεσματική συνολική στρατηγική. 

Καθώς ο αποδεκατισμένος λαός μας θα συσπειρώνεται εναντίον της λαίλαπας του επερχόμενου 5ου Μνημονίου, κι ο τουρκικός λαός θα βυθίζεται καθημερινά στη φτώχεια, εμείς θα επιμένουμε στην πάγια θέση μας. 

Μονόδρομος για τις προοδευτικές ελληνίδες και τους προοδευτικούς έλληνες είναι η πρόταση του ΜέΡΑ25 για Διεθνή Περιφερειακή Διάσκεψη στην Ανατολική Μεσόγειο που στόχο έχει να την μετατρέψουμε σε θάλασσα Ειρήνης, Συνεργασίας και Βιώσιμης Κοινής Ευημερίας.