rodospress.com

Λίγες μέρες μετά την έλευση της νέας χρονιάς και ενώ όλος ο κόσμος τρέχει να κλείσει βιβλία και ισολογισμούς, αποφασίσαμε και εμείς στην φούρια τον απολογισμών, να αφιερώσουμε αυτό το άρθρο

και να κάνουμε ένα μικρό «κλείσιμο» αποδίδοντας ένα ελάχιστο φόρο τιμής σε έναν άνθρωπο, αφανή ήρωα, που κατά την γνώμη μας συνεισέφερε τα μέγιστα στην διαχείριση του φαινόμενου της παράνομης μετανάστευσης στο νησί μας. Η επιλογή μας, ο Θανάσης.

Ο Θανάσης, λοιπόν, είναι ο πλέον διάσημος ένστολος του Λιμενικού Σώματος, αφού η φωτογραφία που τον απεικονίζει να βρίσκεται επάνω σε βράχο και να διασώζει λαθρομετανάστες που το σκάφος τους μόλις είχε ναυαγήσει, έχει κάνει το γύρω του κόσμου, ενώ το αμερικάνικο διεθνή ειδησεογραφικό πρακτορείο «The Atlantic» την επέλεξε ως την πρώτη φωτογραφία των γεγονότων της χρονιάς που πέρασε.

Σε μία προσπάθεια να μάθουμε περισσότερα για αυτόν άνθρωπο, μεταβήκαμε στον χώρο εργασίας του, το Κεντρικό Λιμεναρχείο Ρόδου, όπου τον συναντήσαμε και είχαμε μία πολύ περιεκτική συζήτηση τα κύρια σημεία της οποίας σας  παρουσιάζουμε παρακάτω. 

Ποιος όμως είναι ο Αθανάσιος Μπένος; Ο Θανάσης, είναι Αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος. Ορκίστηκε Σημαιοφόρος ΛΣ-ΕΛ.ΑΛΤ το 2013 όταν και αποφοίτησε από την Σχολή Ναυτικών Δοκίμων αρχηγός στην τάξη του. Όπως μας ανέφερε, η πρώτη του επιλογή για μετάθεση ήταν η όμορφη Ρόδος μας. Υπηρέτησε στις Ειδικές Δυνάμεις ως Καταδρομέας, και την θητεία του την έκανε στην Κύπρο, στην 35η μοίρα Καταδρομών. Σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών από όπου και αποφοίτησε το έτος 2011. Το τελευταίο χρονικό διάστημα παρακολουθεί ένα Μεταπτυχιακό στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου αναφορικά με την Διακυβέρνηση, Ανάπτυξη και Ασφάλεια στη Μεσόγειο.

Ο Θανάσης Μπένος μας απαντά μία-μία τις ερωτήσεις που του απευθύναμε με σαφήνεια και περιεκτικότητα.

Τι θυμάται ο Θανάσης Μπένος από την ημέρα του ναυαγίου;

Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Βρισκόμουν στο γραφείο μου διεκπεραιώνοντας κάποιες υποθέσεις. Περίπου κατά τις 09:40 διατάχθηκα από τον Υπολιμενάρχη της Υπηρεσίας να μεταβώ στην παραλία «ΖΕΦΥΡΟΣ» προκειμένου να διαπιστώσω τι ακριβώς συμβαίνει, καθόσον ο ίδιος είχε λάβει ενημέρωση σχετικά με ένα ιστιοφόρο το οποίο είχε προσεγγίσει τις ακτές και βρισκότανε σε κίνδυνο. Μαζί με ένα συνάδελφο πήραμε το περιπολικό όχημα και αμέσως κατεβήκαμε στην προαναφερόμενη παραλία. Δεν θα είχαν περάσει πέντε λεπτά όλα και όλα. Ενώ βρισκόμασταν στο δρόμο, καθοδόν από την παραλιακή οδό μπορούσαμε να διακρίνουμε ένα ιστιοφόρο σκάφος το οποίο είχε προσαράξει στα βράχια, τα αβαθή της θαλάσσιας περιοχής και σε απόσταση περίπου πενήντα (50) μέτρα από την ακτή. Ανάψαμε το φάρο του περιπολικού και σπεύσαμε αμέσως στο σημείο. Όταν καταφθάσαμε, και αφού κατεβήκαμε από το όχημα, η κατάσταση είχε ως ακολούθως. Μέσα στη θάλασσα και στην παραπάνω απόσταση, όπου υπάρχουν βράχοι εντός της θάλασσας, υπήρχε ένα ιστιοφόρο σκάφος τύπου γκουλέτας το οποίο είχε πάρει σημαντική κλίση. Πάνω σε αυτό και πιασμένοι από διάφορα σημεία του υπήρχαν αρκετοί πρόσφυγες-μετανάστες, οι οποίοι σχημάτιζαν μία μάζα και φώναζαν απεγνωσμένα βοήθεια. Μέσα στη θάλασσα ελάχιστοι, κολυμπούσαν μόνοι τους, ή πιασμένοι από σωσίβια ή μικρά μέρη του σκάφους τα οποία είχαν μόλις αποκολληθεί από αυτό. Στα βράχια υπήρχαν στελέχη του Γρ. Ασφαλείας του Λιμεναρχείου καθώς και συνάδελφοι από το Β΄ Λιμενικό Φυλάκιο.

Ο γύρω χώρος, ο δρόμος καθώς και η παραλιακή περιοχή είχε αποκλειστεί από περαστικούς οι οποίοι φώναζαν και τραβούσαν βίντεο και φωτογραφίες. Είχα ήδη κατέβει στα βράχια. Βρήκα εκεί το προϊστάμενο μου και τον ρώτησα εάν έχουν ενημερωθεί όλοι. Μου απάντησε ότι έχουν ενημερωθεί όλοι και είναι καθοδόν. Κάποιοι από τους μετανάστες είχαν αρχίσει να φτάνουν κοντά στα βράχια που βρισκόμασταν. Σχεδόν αμέσως οι θόρυβοι από το καράβι έγιναν περισσότεροι και δυνατοί και οι φωνές των μεταναστών γίνονταν ουρλιαχτά. Τα καράβι είχε αρχίσει να διαλύεται ολοσχερώς. Κανείς δεν το περίμενε αυτό. Σαστίσαμε. Μπροστά στα μάτια μου πήρε τεράστια κλίση και ξεκίνησε να σπάει κομμάτι-κομμάτι. Οι μετανάστες έπεφταν ο ένας μετά τον άλλο στο νερό πιασμένοι από όπου μπορούσαν ουρλιάζοντας από αγωνία. Δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο. Αμέσως βούτηξα με τα ρούχα να τραβήξω έναν μετανάστη που βρισκόταν κοντά μου. Τον έπιασα από τον ώμο και τον έσπρωξα με δύναμη έξω από το νερό. Συνέχισα προς τα μέσα. Τα κύματα ήτανε δυνατά γιατί έσπαγαν στα βράχια. Πιάστηκα από ένα βράχο και περπάτησα προς τα μέσα, πιο κοντά στο καράβι, και κατάφερα να κρατηθώ σε κάποια από βράχια που ήτανε εκεί. Ευτυχώς δεν είχα βγάλει τα παπούτσια μου, αλλιώς τώρα δεν θα μπορούσα να περπατήσω... Μπροστά μου υπήρχαν άλλα δύο άτομα. Ο ένας είχε μόλις βγει στα βράχια κοντά, κρατιότανε και δεν κινδύνευε, αλλά ο άλλος δεν τα κατάφερνε. Ζήτησα από τα παιδιά της Ασφάλειας να μου πετάξουν μία κουλούρα με σκοινί. Μόλις την έπιασα του την πέταξα αλλά δεν την έφτασε… βούτηξα, κολύμπησα προς το μέρος του και του είπα να την πιάσει. Του φώναξα αλλά δεν καταλάβαινε, του φώναξα δυνατά να καταλάβει.

Τελικά έπιασε την κουλούρα και δεν είχε δύναμη να κολυμπήσει. Πέρασα το σκοινί πάνω από τον ώμο μου και κολύμπησα με το ένα χέρι τραβώντας τον παράλληλα με το άλλο για μερικά μέτρα μέχρι να πιαστούμε στο βράχο. Τον έφερα μέχρι την βραχώδη ακτή. Βγήκα και εγώ. Κοντοστάθηκα και έβγαλα τη γραβάτα μου γιατί είχε αρχίσει να με πνίγει. Πέρασα πάλι στα βράχια κατευθυνόμενος προς τα μέσα, μία κολυμπώντας, μία περπατώντας. Δεν θυμάμαι πόσες φορές με πήρανε τα κύματα και χτύπησα προσπαθώντας να σηκωθώ στα πόδια μου σε όλη μου την προσπάθεια. Μόλις είχαν αρχίσει να καταφθάνουν περισσότεροι ναυαγοί. Άλλοι πιασμένοι σε συντρίμια, πόρτες, εξέδρες, ξύλα, όλα συντρίμια του καραβιού, ότι ο καθένας μπορούσε να πιαστεί. Άλλοι με σωσίβια. Άλλοι με σάκους στην πλάτη. Ζήτησα από τους πίσω μου να μου πετάξουν άλλη μία κουλούρα. Δεν υπήρχε διαθέσιμη και μου πετάξανε ένα πλευρικό μπαλόνι το οποίο είχε μόλις φτάσει κοντά τους. Τους ζήτησα και ένα ατομικό σωσίβιο. Φόρεσα το σωσίβιο και βούτηξα με το μπαλόνι προς το μέρος του ενός άλλου ναυαγού. Του έδωσα να κρατηθεί και κολυμπώντας στο πλάι του τον έσπρωχνα να βγει. Αυτό συνέχισε για κάποια ώρα… μου πέταγαν κουλούρες και τις πέταγα πιο μέσα στους ναυαγούς. Έπειτα, λίγο πιο πέρα είδα ένα μεγάλο κομμάτι ξύλο, σαν εξέδρα, με πολλά άτομα επάνω και δυο με τρεις συναδέλφους να προσπαθούν να την πλευρίσουν κολυμπώντας και να την φέρουν στην ακτή. Είχε πάνω περίπου 7 με 8 άτομα. Κάποιοι εθελοντές που είχαν βουτήξει τους βοηθούσαν. Πήγα στη μία άκρη της εξέδρας και έσπρωχνα να πάει προς τα βράχια. Μόλις πλησιάσαμε τα βράχια χώθηκα σε μία “καταπακτή” βουτώντας σε ένα άνοιγμα που έμοιαζε με παράθυρο. Σκοπός μου ήτανε να κρατάω στα βράχια με τα πόδια μου την κατάλληλη αντίσταση, μία κόντρα όσο ο ένας ο συνάδελφος βρισκόταν από την πλευρά των βράχων στην ακτή, καθώς μας χτυπούσανε τα κύματα, μία αντίθετα όσο αυτά μας τραβούσαν προς τα έξω για να μην φύγει η εξέδρα που την είχαμε φέρει κοντά. Τα κύματα έσκαγαν στο κεφάλι μου ενώ φώναζα να κάνουν γρήγορα γιατί ήμασταν εκτεθειμένοι στα βράχια. Δεν άντεχα περισσότερο.

Φώναζα στους ανθρώπους “Walk, Walk. Άντε” Ότι μου ερχόταν για να καταλάβουν να κατέβουν. Με το που κατέβηκε και ο τελευταίος σηκώθηκα με τα χέρια και κολύμπησα στα βράχια. Αφού έφτασα, σηκώθηκα όρθιος, τότε είδα τον ένα δύτη, δίπλα μου ήταν και ένας ακόμα εθελοντής. Τα πόδια μου από την υπερένταση είχαν αρχίσει να τρέμουν. Δίπλα μου μόλις είχαν βγάλει μία γυναίκα από το νερό. Σήκωσα λίγο το κεφάλι και είδα τι συνέβαινε. Είχαν καταφθάσει σκάφη και περισσότεροι άνθρωποι βοηθούσαν και έβγαζαν κόσμο. Άλλοι λιμενικοί, άλλοι διασώστες, άλλοι πολίτες, όλοι βοηθούσαν. Δεν είχα ξαναδεί ποτέ κάτι τέτοιο… Τότε μου είπαν για τη νεκρή γυναίκα και για το παιδί.  Παραδίπλα είχαν βγάλει και άλλον ένα πνιγμένο. Κοίταξα προς τα βράχια. Πήγα στην άκρη τον βράχων και έψαχνα για ανθρώπους στο νερό. Με έκπληξη μου είδα έναν άλλο συνάδελφο να βρίσκεται μέσα και ανάμεσα στα συντρίμμια να ψάχνει για ναυαγούς. Του φώναξα αν είναι καλά, και μου απάντησε «Πρέπει να είναι όλοι έξω». Του είπα οκ και γύρισα προς τα πίσω. Έβγαλα το σωσίβιο μου. Στα βράχια είχαν μόλις ακουμπήσει μία κοπέλα, έμοιαζε τραυματισμένη στα πόδια και της είχαν δώσει κάλυμμα για να ζεσταθεί. Τις προσέφεραν τις πρώτες βοήθειες αλλά δεν μπορούσαν να την σηκώσουν. Με ότι μου είχε απομείνει από ενέργεια και κουράγιο την σήκωσα στα χέρια όπως ήταν από τα βράχια την ανέβασα πάνω στο ύψωμα. Αργότερα έμαθα ότι είχε υποστεί σοκ, υποθερμία και ημι-πνιγμό.

Ποια είναι η διαδικασία που εκτελείται όταν συλλαμβάνεται ένας παράνομος μετανάστης;

Όσο αναφορά το διαδικαστικό μέρος της σύλληψης η διαδικασία που ακολουθεί η Λιμενική Αρχή Ρόδου είναι πλέον τυποποιημένη. Ο παράνομος μετανάστης πριν οδηγηθεί για καταγραφή υπόκειται σε σωματική έρευνα. Έπειτα, περνάει από την ομάδα καταγραφής από την οποία με την βοήθεια διερμηνέα πιστοποιούμε τον τόπο καταγωγής του καθώς και εάν αυτά που μας λέει είναι αληθή. Σίγουρα το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι όταν όλα τα στοιχεία είναι κατά δήλωσή του. Εφόσον τα στοιχεία έχουν καταγραφεί, ακολουθεί η σήμανση, ήτοι δακτυλικά αποτυπώματα και φωτογραφίες. Ακολούθως παραδίδεται αρμοδίως στην Αστυνομία για τις δικές τους περαιτέρω ενέργειες.     

Πόσοι παράνομοι μετανάστες έφθασαν στα παράλια νησιών του τομέα ευθύνης σας;

Το έτος 2015 το Κεντρικό Λιμεναρχείο Ρόδου καθώς και οι Λιμενικοί σταθμοί υπαγωγής του διαχειρίστηκαν περίπου 8500 παράνομους μετανάστες. Συνολικά, εάν συμπεριλάβουμε και τα περιστατικά που διαχειρίστηκε η ΕΛ.ΑΣ, η Ρόδος, η Χάλκη, η Τήλος και η Μεγίστη φιλοξένησαν περίπου στα 14800 άτομα. Φυσικά, ουδεμία σχέση δεν έχει ο αριθμός αυτός μπροστά στους χαοτικούς αριθμούς που έχει να παρουσιάσει η Λέσβος και η Χίος. Συγκριτικά, η Ρόδος κατέχει περίπου το 2% της κίνησης των παράνομων μεταναστών για το έτος 2015, αντί του 58% της Λέσβου και του 17% της Χίου, αν δεν κάνω λάθος. 

Το Λιμεναρχείο της Ρόδου όπου υπηρετείτε είναι το πρώτο στη λίστα με τις περισσότερες συλλήψεις διακινητών δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα σε πανελλαδικά έντυπα ΜΜΕ, τι θα θέλατε να μας πείτε γι αυτή την πρωτιά;

Το έτος 2015 το Κεντρικό Λιμεναρχείο Ρόδου καθώς και οι σταθμοί υπαγωγής του προέβησαν σε 84 συλλήψεις διακινητών-κυβερνητών. Συγκριτικά με τις συνολικές συλλήψεις πανελλαδικά, κατέχουμε περίπου το 20-22% των συνολικών συλλήψεων και όντως βρισκόμαστε στην πρώτη θέση. Όσο αναφορά την πρωτιά, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δεν ήρθε εύκολα... πρέπει να υπερνικήσεις πολλά εμπόδια για να αποσπάσεις μαρτυρικές καταθέσεις από τους μετανάστες και να προσάγεις τους κατηγορουμένους ενώπιον της δικαιοσύνης.   Δεν είναι μόνο η γλώσσα που δυσκολεύει τα πράγματα. Νομίζω όλοι μπορούν να καταλάβουν...

Στη φωτογραφία που απεικονίζεστε επάνω στο βράχο κρατώντας τόσο εσείς όσο και ο συμπολίτης μας Γιάννης Παπαδόπουλος μετανάστες που μόλις διασώσατε-ανασύροντάς τους από του χάρου τα δόντια, έγινε viral σε ολόκληρο τον κόσμο, γεγονός που σας έχει κάνει δημοφιλή πρόσωπο, πια ήταν η πρώτη σκέψη όταν είδατε αυτή την φωτογραφία;

Η φωτογραφία είναι συγκλονιστική. Αποτυπώνει όλα όσα προηγουμένως προσπάθησα με λόγια να σας περιγράψω.  Όταν την είδα σάστισα. Ίσως ακουστεί παράλογο, αλλά όταν λαμβάνεις μέρος σε κάτι και το ζεις από μέσα αδυνατείς να το καταλάβεις επειδή χάνεσαι μέσα στο «momentum» του περιστατικού. Εκ των υστέρων μπορείς και αναλογίζεσαι.  

Πόσες φορές μπήκατε μέσα στη θάλασσα φέτος για να διασώσετε λαθρομετανάστες που κινδύνευαν από βέβαιο πνιγμό;

Ευτυχώς, δεν χρειάστηκε ξανά εδώ στην Ρόδο να βουτήξω και να κινδυνέψω άμεσα ώστε να διασώσω κάποιον μετανάστη. Έχω κάνει διάσωση πάνω από βάρκα, έχω ανέβει σε σκοινιά για να ανέβω σε πλωτό που τους μετέφερε, έχω πηδήξει από σκάφος σε σκάφος… αυτά όμως μπορώ να σας διαβεβαιώσω με πάσα ειλικρίνεια ότι είναι η καθημερινότητα κάποιων συναδέλφων του Ανατολικού Αιγαίου…  

Ο Θανάσης Μπένος είναι ο επικεφαλής μιας ομάδας με πλούσια δράση γενικά στο Λιμεναρχείο της Ρόδου, τι θα θέλατε να μας πείτε για τους συνεργάτες σας;

Πραγματικά, ένα μεγάλο ευχαριστώ. Αν κάτι καταφέραμε σίγουρα αυτό οφείλεται σε όλη την ομάδα. Ήταν όλοι που δουλέψαν σκληρά, με πολύ κόπο και ταλαιπωρία… Αρκετές ήταν οι φορές που λόγω των αρκετών ωρών αϋπνίας, του φόρτου εργασίας, της ευθύνης η κούραση να κατεύθυνε τα λόγια μας, αλλά αυτό δεν αλλάζει κάτι. Το ευχαριστώ παραμένει. Το έργο παίζεται από πολλούς… έτσι και αλλιώς, καμία παράσταση δεν την κάνει μόνο ο σκηνοθέτης.       

Ποιες είναι οι προβλέψεις σας στο μεταναστευτικό για το έτος 2016;

Όσο διαρκεί ο πόλεμος δεν νομίζω ότι πρόκειται να παρατηρήσουμε κάποια μείωση στις μεταναστευτικές ροές. Ίσως διοχετευτούν μέσω άλλων οδών σε άλλα μέρη ή ακόμα και κράτη αλλά δεν θα σταματήσουν. Όσο έχει να κάνει με την Ρόδο, εκτιμώ ότι λόγω απόστασης ήμασταν και θα είμαστε σε καλύτερη μοίρα από τα υπόλοιπα νησιά. Αν υπάρξει αύξηση στην ροή στο νησί μας αυτή θα είναι το καλοκαίρι.

Την ημέρα του ναυαγίου θυμάμαι μία στάμπα από αίμα επάνω στη φανέλα σας, και εσείς συνεχίζατε να μπαινοβγαίνετε από τη θάλασσα διασώζοντας τους ανθρώπους που κινδύνευαν. Τι ήταν όλο αυτό το αίμα;

Δυστυχώς, οι συνθήκες αλλάξαν από την μία στιγμή στην άλλη και τελικά αυτές που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε ήτανε πάρα πολύ άσχημες. Τα νερά ήτανε γεμάτα με σεντίνες, συντρίμμια με καρφιά, αιχμηρά ξύλα, μέταλλα και ναυαγοί σε απόγνωση. Τα κύματα ήτανε ορμητικά, όχι μόνο λόγω της αποθαλασσίας, αλλά από τα βράχια που έσπαζαν πάνω τους.  Το καράβι διαλύθηκε σε μία στιγμή. Καθ΄ όλο το συμβάν πραγματικά δεν θυμάμαι πόσες φορές χτύπησα στα πόδια και στα χέρια από τα βράχια. Κάπου στα συντρίμμια καθώς κολυμπούσα χτύπησα μάλλον με ένα καρφί στην κοιλιά. Ούτε που το κατάλαβα όμως. Το είδα μετά το χτύπημα. Να πω όμως ότι δεν ήμουν μόνο εγώ όμως που τραυματίστηκα. Αφού όλα τελείωσαν, ζήτησα μία ώρα άδεια από τον Λιμενάρχη μου και πήγα σπίτι να κάνω έναν μπάνιο. Φρόντισα λίγο τις πληγές μου και φόρεσα καθαρά ρούχα. Πήγα στο φαρμακείο της γειτονιάς και έκανα αντιτετανικό, ζήτησα επίσης από την φαρμακοποιό να μου καθαρίσει περισσότερο τα τραύματα. Έπειτα πήγα στο Γραφείο για να συνεχίσουμε την προανάκριση. 

Έχετε εντοπίσει επικίνδυνα άτομα ανάμεσα στους παράνομους μετανάστες που έχουν φθάσει στα παράλια ευθύνης σας;

Ευτυχώς δεν είχαμε κάποιο κρούσμα όπως αυτό που του βομβιστή του Παρισιού ο οποίος φέρεται να έχει καταγραφεί στην Λέρο, όμως δεν είναι κάτι το οποίο μπορούμε να αποκλείσουμε. Ο πιο ήσυχος μπορεί τελικά να αποδειχτεί ο πιο επικίνδυνος. Το τι έχει ο κάθε ένας μέσα στο κεφάλι του δυστυχώς δεν μπορούμε να το διαπιστώσουμε. Τώρα όσο αναφορά την επικινδυνότητα ενός ατόμου δεν μπορώ να θυμηθώ συγκεκριμένα κάποιο  συμβάν.

Οι κάτοικοι της Ρόδου δείχνουν ιδιαίτερο θαυμασμό στο Λιμενικό Σώμα ειδικά μετά τα τελευταία γεγονότα στο μεταναστευτικό όπου έχουν δει εσάς καθώς και άλλα στελέχη του Λιμενικού Σώματος δημόσια να επιχειρείτε για την ασφαλή περισυλλογή των μεταναστών. Άλλοι πάλι συμπολίτες μας σας κατηγορούν ότι δεν τους επιτρέψατε να συμμετάσχουν στη διάσωση των μεταναστών, τι θα θέλατε να μας πείτε γι αυτό;

Πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους ότι όταν έχει να κάνει με περιστατικά διάσωσης μέσα στη θάλασσα τον πρώτο λόγο τον έχει το Λιμενικό Σώμα. Φυσικά, ο εθελοντισμός επικροτείται από το Λιμενικό Σώμα και αυτό είναι αναμφισβήτητο.  Δεν είναι λίγες οι φορές που χωρίς την βοήθεια των εθελοντών δεν θα είχαμε το ίδιο αποτέλεσμα ούτε κατά διάνοια. Αυτός ο εθελοντής που θέλει υπεύθυνα να συνεισφέρει στην διάσωση μπορεί να προσέλθει στο Λιμεναρχείο και να αιτηθεί να συμπεριληφθεί στους καταλόγους και τα σχέδια μας.

 Έχουμε πληροφορηθεί ότι υπερβαίνεται τα όρια σας λόγω έλλειψης προσωπικού, αληθεύει;

Το καλοκαίρι που πέρασε ήταν αρκετά δύσκολο. Σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί εγώ και η ομάδα μου να παραμέναμε άυπνοι για μέρες προκειμένου να διεκπεραιώσουμε όλες τις απαραίτητες διαδικασίες (καταγραφή, σήμανση, δικογραφία, κτλ). Όμως το φαινόμενο της υποστελέχωσης των Υπηρεσιών δεν είναι καινούργιο. Ας ελπίσουμε ότι για το νέο έτος θα είμαστε όχι μόνο καλύτερα οργανωμένοι αλλά και αρκετά περισσότεροι.

Βοήθησε εσάς η δημιουργία χώρου προσωρινής φύλαξης και φιλοξενίας που δημιούργησε ο Δήμος Ρόδου και λειτουργεί από εθελοντικές ομάδες και απλούς συμπολίτες μας, και το οποίο όπως τουλάχιστον γνωρίζουμε λειτουργεί άψογα μέχρι και σήμερα με τη συμβολή των εθελοντών του νησιού μας, και τις προσφορές των ανώνυμων και επώνυμων κατοίκων του νησιού μας;

Ο χώρος αυτός ήρθε να μας λύσει τα χέρια. Ήταν μία πολύτιμη βοήθεια. Μέχρι και την δημιουργία του χώρου αυτού, τα σώματα ασφαλείας του νησιού μας, Αστυνομία και Λιμενικό, ήμασταν υποχρεωμένοι λόγω έλλειψης δομών φιλοξενίας να κρατάμε εντός των καταστημάτων μας όλους τους παράνομους μετανάστες έως ότου πάρουν το χαρτί της διοικητικής τους απέλασης. Δυστυχώς αυτό προξενούσε τεράστια προβλήματα στις Υπηρεσίες, σε εμάς τους ίδιους και φυσικά και στους ίδιους τους κρατουμένους. Έχοντας εξασφαλισμένη την φιλοξενία αυτών των ανθρώπων, και σε αρκετές περιπτώσεις όχι μόνο αυτή, αλλά και την ένδυση και την σίτιση και την υγειονομική περίθαλψη, μπορούμε να αφοσιωθούμε στην αστυνομική δουλειάς μας.  Συγχαρητήρια στους εθελοντές αυτούς που από το προσωπικό τους υστέρημα, από τον δικό τους χρόνο και κόπο, αφιερώνουν την προσωπική εργασία τους, με αλτρουϊσμό και αυταπάρνηση, ώστε να καλύπτουν και με το παραπάνω τα κενά της κρατικής μηχανής.

Τι θα θέλατε να φέρει ο «Άγιος Βασίλης» στο Λιμεναρχείο της Ρόδου το νέο έτος, 2016;

Υγεία και Φώτιση. Όλα τα υπόλοιπα νομίζω έρχονται εάν υπάρχει καλή θέληση.

Οι κάτοικοι της Ρόδου γνωρίστηκαν καλύτερα με το Λιμενικό Σώμα μέσα από το πρόσωπό του Θανάση Μπένου και τη δράση του στο μεταναστευτικό πρόβλημα που το 2015 έκανε έντονη την παρουσία του στο νησί της Ρόδου, και σας στέλνουν τις ευχές τους και τα συγχαρητήρια για την εξαιρετική δουλειά που κάνετε εσείς και η ομάδα σας. Εσείς τι θα τους πείτε;

Ένα μεγάλο ευχαριστώ. Χαίρομαι που είμαι μέλος αυτής της όμορφης και εργατικής κοινωνίας και πραγματικά θα προσπαθήσω να της αποδώσω τα μέγιστα. Είναι όμορφο  αυτό το νησί, το λέω εγώ που είμαι βουνίσιος, και γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο, μα και οι άνθρωποι της είναι καλοί, και καλοί και φιλόξενοι. Χαίρομαι που υπηρετώ εδώ και χαίρομαι που ήταν αυτή η επιλογή μου.