Τι προβλέπει ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας για να αποτραπούν οι εξώσεις και οι μαζικοί πλειστηριασμοί από τις τράπεζες.
Την πρόβλεψη μιας μορφής προστασίας της πρώτης κατοικίας, μόνο όμως για τα ευάλωτα νοικοκυριά, μέσω ενός φορέα που θα αποκτά στην κατοχή του τα σπίτια αυτά και στη συνέχεια θα τα νοικιάζει στους δανειολήπτες, με δικαίωμα να μπορούν να τα ξαναγοράζουν εντός δωδεκαετίας προβλέπει ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση για τη δεύτερη ευκαιρία σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά και θα έχει ισχύ από τις αρχές της επόμενης χρονιάς.
Σύμφωνα με τις διατάξεις του νέου κώδικα, θα παρέχεται και επιδότηση των δανείων πρώτης κατοικίας, στο στάδιο της συνολικής ρύθμισης οφειλών, έτσι ώστε να διασώσουν το σπίτι τους οι δανειολήπτες. Συγκεκριμένα, όπως προβλέπεται, εφόσον οι πιστωτές προχωρούν σε πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας του δανειολήπτη τότε το κράτος θα παρεμβαίνει με σκοπό να αποφευχθεί η έξωση. Στο στάδιο της ρευστοποίησης από τους πιστωτές, θα παρέχεται στήριξη από την πολιτεία, μέσω της δημιουργίας ενός ιδιωτικού φορέα για την απόκτηση των ακινήτων αυτών.
Επιδότηση από το κράτος
Ο φορέας θα επιλεγεί από το κράτος, μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας, και θα υποχρεούται να αποκτήσει το ακίνητο που συνιστά την πρώτη κατοικία δανειολήπτη που ανήκει σε ευάλωτη κοινωνικά ομάδα και για την οποία έχει δρομολογηθεί διαδικασία πλειστηριασμού, έπειτα από την κήρυξη πτώχευσης ή αναγκαστικής εκτέλεσης.
Ο φορέας θα υποχρεούται να παραχωρήσει την κατοικία προς χρήση στο ευάλωτο νοικοκυριό για 12 χρόνια έναντι ενοικίου το οποίο θα υποστηρίζεται από το κράτος, με τη μορφή επιδόματος ενοικίου, ενώ θα υποχρεούται να προσφέρει στον οφειλέτη τη δυνατότητα επαναπόκτησης του ακινήτου εντός 12 ετών.
Παροχή δεύτερης ευκαιρίας
Το σχέδιο νόμου για τη δεύτερη ευκαιρία και στα φυσικά πρόσωπα, ο Κώδικας Διευθέτησης Οφειλών και Παροχής Δεύτερης Ευκαιρίας όπως ονομάζεται, δηλαδή ο νέος πτωχευτικός νόμος, προβλέπει την απαλλαγή του οφειλέτη (φυσικό ή νομικό πρόσωπο) από τα χρέη του προς τράπεζες, Δημόσιο, ΔΕΚΟ ή άλλους πιστωτές εντός τριετίας από την κήρυξη της πτώχευσης, εφόσον χάσει το σύνολο της περιουσίας του, η οποία θα ρευστοποιηθεί με δικαστική απόφαση.
Καινοτομία αποτελεί το γεγονός ότι για πρώτη φορά τίθενται ενιαίοι κανόνες και διαδικασίες για την πτώχευση, καθώς μέχρι σήμερα δεν προβλεπόταν πτωχευτική διαδικασία για ιδιώτες. Το νέο πλαίσιο θα αντικαταστήσει τον νόμο Κατσέλη αλλά και τις διατάξεις για την πτώχευση των επιχειρήσεων, την ειδική διαχείριση, διατάξεις τις οποίες ενοποιεί, όπως και την εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών, σε έναν νόμο.
Δεύτερη ευκαιρία για επιχειρηματίες
Σύμφωνα με τις τελικές διατάξεις οι οφειλέτες που αποδεδειγμένα βρίσκονται σε οικονομική δυσκολία ή αδυναμία έχουν τη δυνατότητα να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα, με δύο τρόπους:
– Είτε θα ρυθμίζουν όλες τις οφειλές τους.
– Είτε θα αποκτούν μια «δεύτερη ευκαιρία» μέσω της απαλλαγής από τα χρέη τους, εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος, ύστερα όμως από τη ρευστοποίηση όλων των περιουσιακών τους στοιχείων. Η δεύτερη ευκαιρία θα διασφαλίζει ότι τα χρέη της μιας γενιάς δεν θα μεταφέρονται στην επόμενη, διαιωνίζοντας το πρόβλημα της υπερχρέωσης.
Οι διαδικασίες θα γίνονται μέσα από ένα ολοκληρωμένο και αυτοματοποιημένο σύστημα. Η διαδικασία θα είναι αμιγώς εξωδικαστική και εμπιστευτική μεταξύ οφειλέτη και πιστωτών. Θα διεξάγεται μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας και θα παρέχει τη δυνατότητα για την αναδιάρθρωση των οφειλών, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας «κουρέματος» της οφειλής.
Η διαδικασία για τη ρύθμιση
Η παροχή ρύθμισης θα αποφασίζεται από την πλειονότητα των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και, στην περίπτωση που ακολουθηθεί η πρόταση ρύθμισης που θα προκύπτει από υπολογιστικό εργαλείο, θα είναι υποχρεωτική η εφαρμογή της από το Δημόσιο και τους ασφαλιστικούς φορείς. Η διαδικασία θα διαρκεί για μέγιστο χρονικό διάστημα δύο μηνών, εντός των οποίων είτε θα επιτυγχάνεται ρύθμιση είτε θα τερματίζεται με την τυχόν άρνηση των τραπεζικών ιδρυμάτων να προτείνουν ρύθμιση ή με την άρνηση του οφειλέτη προς την προτεινόμενη ρύθμιση. Κατά το χρονικό αυτό διάστημα, θα προβλέπεται αναστολή της αναγκαστικής ρευστοποίησης των εξασφαλιστικών στοιχείων του οφειλέτη.
Επίσης, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, εισάγεται και προληπτικός μηχανισμός για την έγκαιρη προειδοποίηση του οφειλέτη, έτσι ώστε να μην οδηγηθεί σε διαδικασίες αφερεγγυότητας.
Οι επιχειρήσεις, και στο πλαίσιο της αντιμετώπισης οφειλών με σκοπό να αποφύγουν την πτώχευση, θα μπορούν να προσφύγουν στη διαδικασία της εξυγίανσης. Για αυτό θα χρειάζεται η συναίνεση δύο κατηγοριών πιστωτών, αυτών που έχουν εμπράγματες εξασφαλίσεις και των υπόλοιπων πιστωτών, σε ποσοστό 50% της κάθε κατηγορίας. Ωστόσο, η επιτευχθείσα με τον τρόπο αυτόν συμφωνία θα επικυρώνεται από το δικαστήριο μόνο εάν συναινεί ποσοστό 60% πιστωτών όλων των κατηγοριών.
Αναγκαστική πτώχευση όταν δεν υπάρχει συμφωνία
Στην περίπτωση που δεν θα είναι δυνατή η επίτευξη προληπτικής αναδιάρθρωσης οφειλών, τότε θα προβλέπεται η δυνατότητα πτώχευσης, τόσο των φυσικών όσο και των νομικών προσώπων.
Στην περίπτωση αυτή, θα δρομολογείται η διαδικασία συλλογικής ικανοποίησης των πιστωτών, με ταυτόχρονη απαλλαγή του οφειλέτη από τα υπόλοιπα των οφειλών του.
Στην περίπτωση των νομικών προσώπων, ήδη με την απόφαση κήρυξης της πτώχευσης θα αποφασίζεται η ρευστοποίηση είτε του συνόλου της επιχείρησης είτε των επιμέρους περιουσιακών στοιχείων αυτής και, αν δεν επιτευχθεί η πώληση ως σύνολο εντός δεκαοκτώ μηνών, θα εκποιούνται τα επιμέρους περιουσιακά στοιχεία.
Στην περίπτωση των φυσικών προσώπων, αυτά θα οφείλουν να συνεισφέρουν και με τα εισοδήματά τους που υπερβαίνουν τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης, πέραν της ρευστοποίησης των λοιπών περιουσιακών στοιχείων τους, μέχρι να επέλθει η απαλλαγή τους.
Είναι σημαντικό ότι η πτώχευση σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου θα συνοδεύεται από την απαλλαγή οφειλών. Αυτή η διαδικασία υλοποιείται εντός ενός έτους, εάν οι οφειλέτες απωλέσουν την περιουσία τους.
Σε εξαιρετικές περιπτώσεις που οι οφειλέτες δεν διαθέτουν περιουσία, τότε η απαλλαγή οφειλών πραγματοποιείται σε τρία χρόνια, οπότε και θα πρέπει να καταβάλουν το υπόλοιπο του εισοδήματός τους που περισσεύει μετά την κάλυψη των εύλογων δαπανών διαβίωσης.
Επιπλέον δεν θα δίδεται απαλλαγή από τα χρέη σε στρατηγικούς κακοπληρωτές, και αυτό θα επιτυγχάνεται με τη διενέργεια ειδικών ελέγχων και διασταυρώσεων (π.χ. για μεταφορά περιουσίας), στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με σκοπό την εύρεση «κρυμμένης» περιουσίας. Σε άλλη διάταξη προβλέπεται ακόμα η απαλλαγή για τα μέλη των διοικήσεων των νομικών προσώπων που πτωχεύουν. Με τη διάταξη αυτή μπαίνει τέλος σε ένα διαχρονικό πρόβλημα της ευθύνης των διοικούντων, οι οποίοι εξακολουθούσαν να ευθύνονται για τις οφειλές της επιχείρησης, ακόμα και μετά την πτώχευσή της. Πλέον με το νέο πλαίσιο επέρχεται απαλλαγή των διοικούντων του νομικού προσώπου που πτώχευσε, εντός τριών ετών από την αίτηση για πτώχευση ή δύο ετών από την κήρυξη πτώχευσης.