rodospress.com

Η πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Γραφολογίας εξηγεί γιατί είναι σημαντικό να διατηρήσουμε ζωντανή τη συνήθεια της γραφής και τι συμβαίνει όταν την εγκαταλείπουμε για καιρό.

Η λίστα του σούπερ μάρκετ, το ραντεβού με τον γιατρό, δύo-τρεις γρήγορες σημειώσεις για κάτι που δεν θέλουμε να ξεχάσουμε. Πόσοι από εμάς γράφουν ακόμα όλα τα παραπάνω σε χαρτί και πόσοι τα σημειώνουν στο κινητό τους; Και επίσης, γιατί ολοένα και περισσότεροι αναφέρουν πως όταν επιχειρούν να γράψουν κάτι μακροσκελές, παρατηρούν τον γραφικό τους χαρακτήρα να δείχνει απρόσεκτος και βιαστικός; Και τέλος, είναι κακό αν ο γραφικός μας χαρακτήρας έχει αρχίσει να θυμίζει… συνταγή γιατρού;

«Χαλάει ο γραφικός χαρακτήρας όσο τον αφήνεις, είναι φυσικό», εξηγεί η αναλυτική και δικαστική γραφολόγος και πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Γραφολογίας, Αλεξάνδρα Σιγάλα.

Και συνεχίζει: «Υπάρχει κόσμος που μάς λέει: “έχω ξεχάσει να γράφω”. Στην πραγματικότητα όμως, δεν έχουν φυσικά ξεχάσει να γράφουν, αυτό που εννοούν είναι ότι δυσκολεύονται. Να πούμε βέβαια εδώ πως ο γραφικός μας χαρακτήρας χαλάει ή αλλοιώνεται όχι μόνο εξαιτίας της αποχής από την τακτική εξάσκηση αλλά και από άλλους παράγοντες – το γήρας, μια ασθένεια, ένα πρόβλημα ψυχολογικό ή ψυχιατρικό».

Πώς όμως χαλάει ο γραφικός χαρακτήρας; Τι παρατηρούν οι γραφολόγοι; Η κ. Σιγάλα απαντά πως ένα από τα στοιχεία της γραφής που χαλάει είναι η σύνδεση μεταξύ των γραμμάτων. «Χάνεται αυτή η συνεχόμενη ροή και ο γράφων αρχίζει μερικές φορές να σχηματίζει τα γράμματα σαν να είναι μικρά τουβλάκια, σαν να τα επικολλά ψηφίδα την ψηφίδα, όπως δηλαδή τα βλέπει στο πληκτρολόγιο», σημειώνει η κ. Σιγάλα, προσθέτοντας πως ειδικά όσοι χρησιμοποιούν αποκλειστικά πληκτρολόγια και συσκευές, αναφέρουν ότι η «φυσική» γραφή αρχίζει να τους φαίνεται σαν μια δύσκολη, τεχνική και κουραστική εργασία.

Παρόλα αυτά, η ίδια σημειώνει πως όσο και αν ο γραφικός χαρακτήρας αλλοιωθεί, τη βασική του δομή θα τη διατηρήσει. «Η γραφική ταυτότητα παραμένει, όσο κι αν απέχεις από τη διαδικασία και είναι μέρος του χαρακτήρα μας», λέει η κ. Σιγάλα και συμπληρώνει πως αυτή η ταυτότητα, αποκαλύπτει πολλά και για την ψυχική μας κατάσταση- ένα βασικό στοιχείο που κοιτάει πάντα ένας γραφολόγος, είναι ο τρόπος που «πατάει» κάποιος το μολύβι στο χαρτί.

Τι κερδίζουμε όταν κρατάμε «ζεστή» τη διαδικασία της γραφής
Σε αυτό το σημείο, η κ. Σιγάλα εξηγεί τι κερδίζουμε όταν δεν ξεχνάμε να γράφουμε για πολλές ημέρες. «Καταρχάς, ας σκεφτούμε λίγο τι συμβαίνει με τη γραφή», λέει η ειδικός και συνεχίζει: «στην ουσία, το χέρι μας είναι το όργανο που μεσολαβεί για να γράψουμε, αυτός που γράφει στην πραγματικότητα είναι ο εγκέφαλος.

Και μέσα από αυτή τη διαδικασία, κάτι βασικό που συμβαίνει είναι ότι οργανώνεται η σκέψη μας και αυτό, γιατί όταν γράφουμε στο χαρτί πρέπει να παρακολουθούμε στενά τη διαδικασία και να τηρούμε κάποιους κανόνες για να έχουμε καλό αποτέλεσμα – να γράφουμε από αριστερά προς τα δεξιά, να ανεβοκατεβάζουμε σωστά το μολύβι στο χαρτί. Επίσης, αποτυπώνονται καλύτερα στον εγκέφαλο αυτά που γράφονται. Είναι τυχαίο νομίζετε που στο σχολείο οι δάσκαλοι συνεχίζουν να δίνουν μεγάλη σημασία στην αντιγραφή;».

Πριν από τέσσερα χρόνια, ο Guardian οργάνωσε μια συζήτηση στρογγυλής τραπέζης, στην οποία, παιδίατροι σημείωναν πως πολλά παιδιά το βρίσκουν στις μέρες μας δύσκολο να κρατήσουν σωστά ένα μολύβι, εξαιτίας της συστηματικής χρήσης που κάνουν σε κινητά και tablet. Όπως είπε και μια ειδικός στο πάνελ «δεν θα μάθεις ποτέ τι είναι το Α αν δεν το γράψεις πρώτα με φυσικό τρόπο, με το χέρι».

Μια άλλη ερευνήτρια, πρόσθεσε πως σε έρευνα που είχε γίνει στη Γαλλία, ανάμεσα σε ένα γκρουπ ανθρώπων που κρατούσαν σε μπλοκάκι σημειώσεις για ένα διδασκόμενο αντικείμενο και σε μια δεύτερη ομάδα που το έκαναν με τον φορητό τους υπολογιστή, η πρώτη ομάδα είχε πετύχει καλύτερη απορρόφηση των πληροφοριών σε σχέση με τη δεύτερη.

«Το να γράφουμε, ενεργοποιεί ένα μέρος του εγκεφάλου και φυσικά ενεργοποιεί και τη λεπτή κινητικότητα των χεριών μας. Η γραφή είναι μάλιστα μια ένδειξη για την κατάσταση του κεντρικού νευρικού μας συστήματος», τονίζει η κ. Σιγάλα και σημειώνει πως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αποτυπώνει την πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου. Όπως αναφέρει η ίδια: «Το γράψιμο είναι απαραίτητο, δεν είναι κάτι το παλιομοδίτικο».

Στην ερώτηση αν όλα τα παραπάνω χάνονται όταν γράφουμε με πληκτρολόγιο, η κ. Σιγάλα εξηγεί: «στα πληκτρολόγια, τα βρίσκουμε όλα έτοιμα και η κριτική ικανότητα αδυνατίζει. Το back space σου αφαιρεί την απαίτηση της απόλυτης συγκέντρωσης, γιατί όλα γίνονται με αυτοματοποιημένο τρόπο. Το γράψιμο σε χαρτί εξασκεί και τη μνήμη μας και γι’ αυτό όσο μεγαλώνουμε, αποκτά ακόμα πιο βαρύνουσα σημασία. Όποιος γράφει, προσέχει και συγκεντρώνεται».

Η ίδια μάλιστα λέει πως ο φυσικός τρόπος συμβάλλει και στην καλή ψυχική μας κατάσταση. «Είναι ένα θεραπευτικό εργαλείο», λέει η έμπειρη γραφολόγος και προσθέτει πως αυτός που γράφει κάτι, αναγκαστικά… είναι πιο προσεκτικός και με το τι θα γράψει στη συνέχεια.

Η κ. Σιγάλα πάντως, καταλήγει πως ακόμα και αν η εργασία μας στηρίζεται εξ’ολοκλήρου στην πληκτρολόγηση σε συσκευές, υπάρχουν μερικά πράγματα που η ίδια συμβουλεύει να σημειώνουμε στο χαρτί. Η λίστα του σούπερ μάρκετ είναι ένα από αυτά, όπως και οι σημειώσεις για τις δουλειές και τα ραντεβού της εβδομάδας. «Το να έχουμε τη γνωστή κλασική ατζέντα στην οποία γράφουμε όλα τα απαραίτητα της καθημερινότητας είναι άκρως βοηθητικό», καταλήγει.